Carolien heeft al aan heel wat trainingen, conferenties en workshops deel genomen. Bijeenkomsten waarin helder werd toegelicht hoe in lastige situaties idealiter moet worden gehandeld; met prachtige plaatjes en video’s. Veelal gelardeerd met mooie anekdotes van de trainer. De goede trainers zorgden voor een veilige sfeer en maakten de belofte uit de brochure waar door goed voor de deelnemers te zorgen; soms zelfs na het diner aan de bar.
Met deze ervaringen stapte ze in een vijfdaags programma over groepsdynamica met als doelstelling te ‘leren over jezelf in groepen’. Nou dat was effe wennen: geen flashy presentaties of trainer die alles in het werk stelt om het je naar de zin te maken. De eerste dagen is ze buitengewoon ontevreden over de leermogelijkheden die worden aangeboden: geen rollenspelen of andersoortige oefeningen waarin de aangeboden theorie kan worden ingeoefend. Sterker nog: er wordt in het begin zelfs geen enkele theorie of concept aangeboden. En dat voor die prijs! Er zou geleerd moeten worden ‘over de groep deelnemers waar ze onderdeel van uitmaakt en haar eigen functioneren daarbinnen’. Vaag hoor! Na anderhalve dag nog steeds het gevoel niets geleerd te hebben. En dat terwijl deze training haar was aanbevolen met de kreet: “daar leer je met meer plezier dansen met anderen”.
Tot er een dubbeltje begon te vallen. Hier worden geen oefeningen aangeboden waarin de deelnemers moeten leren wat de trainer hen heeft voorgeschreven. Hier wordt niet gedaan alsof de trainer bij voorbaat al weet wat en hoe een deelnemer moet leren. Hier moet je je als lerende actief opstellen. Dat wil zeggen niet passief afwachten wat wordt aangeboden, maar zelf vanuit je beste weten handelen en onderzoeken hoe je optreden in de praktijk uitwerkt. Hier wordt datgene wat je kan leren je niet op een presenteerblaadje aangeboden. Dat kan ook niet als leren niet staat voor het onthouden en toepassen van een aanpak die door anderen is bedacht, maar staat voor het inzichtelijk krijgen van wat je zelf doet en ervaart in lastige situaties.
Al werden hier geen oefeningen aangeboden, toch waren de omstandigheden waarin ze in deze groep terecht kwam veelzeggend voor lastige situaties waar ze eerder vaker mee te maken had. Alsof het een oefening was die ze zelf gemaakt had. En hier was de ruimte om haar ervaringen in dit soort situaties echt tot zich door te laten dringen en zelfs te begrijpen. Hier lag de nadruk niet op oplossingen en methodes, maar kon ze inzichtelijk krijgen hoe zij en anderen handelden en wat zij daarbij ervaarden. Dat bood haar de gelegenheid om nieuwe keuzes te maken en niet onbewust te blijven doen wat ze in die omstandigheden altijd deed.
Zij vertaalde wat ze hier als klant ervaarde naar haar eigen rol als dienstverlener ten opzichte van haar klanten:
Zij besefte zich dat ze in het begin van deze training de verantwoordelijkheid voor haar eigen leerproces vooral buiten zichzelf legde; de leercondities die geboden werden, de trainer, de andere deelnemers, de ruimte,…. Dat was eigenlijk precies hetzelfde als wat haar klanten in het contact met haar steeds doen: haar volledig verantwoordelijk maken voor het werk dat alleen zijzelf kunnen doen.
En net als in deze training kan zij slechts een ruimte aanbieden waarin haar klanten dat werk zelf verrichten. Dat maakt de onderhandeling met hen over ieders bijdrage cruciaal. En daarmee is het neerzetten van de grenzen van zo’n veranderruimte essentieel. Dat valt niet mee, omdat die grenzen veelal pas begrepen worden nadat ze in praktijk worden gebracht. En dat betekent dat ze haar klanten daarmee soms moet confronteren. Vooraf bespreken wat die grenzen zijn is voor hen veelal onvoldoende; ze zijn pas betekenisvol, nadat klanten de consequenties ervan voelen.
Om dit in de praktijk te brengen liep ze aan tegen haar neiging om zich sterk verantwoordelijk voor stiltes en het wel en wee van haar klanten te voelen. In haar neiging om anderen te helpen bleek meer eigenbelang te zitten dan ze graag zou denken.
Ze verliet de training met de voornemens om:
Het dansen met haar klanten zou er dus wel eens anders uit kunnen gaan zien: met minder controle en meer ontspanning.
Zoek je niet naar de zoveelste methode die anderen voor je hebben bedacht, maar wil je je verder ontwikkelen door zelf je repertoire in het contact met anderen uit te breiden, oriënteer je dan op de EROM training van IOD.
Gepubliceerd op 3 november 2021
Wilt u een automatische e-mail ontvangen als er een nieuwe blog wordt toegevoegd? Vul hieronder uw gegevens in.
naar boven